جلوگیری از پوسیدگی دندان کودکان

جلوگیری از پوسیدگی دندان کودکان

چگونه با کنترل تغذیه در کودکان از ایجاد پوسیدگی در آنها جلوگیری کنیم؟

پوسیدگی زودرس در کودکان را چگونه کنترل کنیم؟

عادات غذایی در ابتدای زندگی کودک شکل می‌گیرند و والدین باید از آن‌ها آگاه باشند چون این عادات برای رشد و تکامل فیزیکی کودک و ساخت محیطی برای رعایت بهینه بهداشت دهان اهمیت دارد. (پوسیدگی دندان کودکان)

به طور کلی غذاهایی با سطح چسبندگی بالا به دندان‌ها دیرتر از بین می‌روند و مدت طولانی‌تری در دهان باقی می‌مانند و استعداد بیشتری برای تولید اسید و پوسیده کردن دندان دارند.

اگر کودک عادات غذایی بدی داشته باشد، به طور نامناسب از شیر استفاده کند، مثلاً هنگام خواب به کودک شیر داده شود و مدت طولانی شیشه شیر در دهان کودک باشد و یا مراقبت‌های بهداشت دهانی به طور روزانه برای او انجام نشود، پوسیدگی زودرس دوران کودکی که به آن ECC گفته می‌شود ایجاد خواهد شد.

اگر والدین می‌خواهند حتماً هنگام خواب به کودک شیشه شیر بدهند، باید درون شیشه فقط آب بریزند. اگر نیاز به مکیدن بیشتری باشد، استفاده از پستانک نسبت به شیشه شیر ارجح است.

به طور کلی والدین باید دندان‌های کودکان را به صورت مکرر تمیز کنند، در مورد فواید فلوراید و کاربرد آن‌ها بدانند و عادات تغذیه ای فرزندان را به دقت کنترل کنند تا از وقوع پوسیدگی زودرس در کودک جلوگیری نمایند.
تا سن شش ماهگی تغذیه کودک معمولاً به شیر مادر محدود می‌شود و پس از ۶ ماهگی به تدریج غذاهایی مثل غلات خشک حاوی آهن یا غذاهای تجاری از قبل آماده شده به تغذیه کودک اضافه می‌شود.
با رویش دندان‌های خلفی کودک برای خوردن غذا تقریباً مستقل شده است و والدین می‌توانند او را با میان وعده‌های غذایی مختلف آشنا کنند. در این دوران اسنک یا میان وعده‌ای که به کودک داده می‌شود باید سفت، فاقد شکر و یا نمک زیاد باشد.

زمانی که کودک به دوره سنی قبل از مدرسه یعنی ۳ تا ۶ سال می‌رسد، با توجه به اینکه در این دوره تاثیر پذیری زیادی از اطراف خود دارد، تحت تاثیر تجربیات محیط مثل تلویزیون و خانواده قرار می‌گیرد. بنابراین والدین و مراقبین کودک باید او را با انواع اسنک‌ها و عادات تغذیه‌ای مناسب آشنا کند.

به طور کلی غذاهایی با نسبت پروتئین بالا، چربی متوسط، کربوهیدرات حداقل، خاصیت قلیایی بالا، مواد معدنی بالا مثل کلسیم و فسفر و توانایی تحریک تولید بزاق توانایی ایجاد پوسیدگ کمتری دارند.
خوراکی‌هایی مثل سیب خشک، سیب تازه و آب سیب، هویج پخته، شیر، غلات از قبل شیرین شده، گوجه تازه، شیر کاکائو، پرتقال و آب پرتقال، زردآلوی خشک، نوشابه، موز، بیسکویت، ماکارونی، لوبیای پخته، پنیر خامه‌ای، خمیر بادام زمینی، کنسرو لوبیا سبز، سیب زمینی آب پز و چیپس، دسر ژلاتینی، نان گندم، انگور، کشمش، کارامل و برنج، دندان را به میزان بیشتری مستعد پوسیدگی دندانی خواهند کرد.

در کودکان ۶ تا ۱۲ سال مصرف روزانه نوشیدنی های شیرین شده با شکر افزایش یافته و مصرف روزانه شیر کاهش می‌یابد. همچنین به میزان زیادی استفاده از فست فودها زیاد می‌شود. در کودکانی با پوسیدگی شدید این عادات غذایی باید اصلاح گردند و در سایر کودکان باید روش‌های رعایت بهداشت دهان به طور دقیق و منظم انجام گیرند. همچنین جویدن آدامس در کودکان ۶ تا ۱۲ سال افزایش می‌یابد که پیشنهاد می‌شود آدامس‌های زایلوتول دار که پوسیدگی را کاهش می‌دهند، استفاده شوند.