عادت مکیدن انگشت
آیا مکیدن انگشت یک عادت طبیعی است؟
تعداد زیادی از کودکان، شست و یا انگشتان دست خود را برای دوره‌های کوتاه در طول دوره‌ی نوزادی یا اوایل کودکی می‌مکند. این عادت در طول ۲ سال اول زندگی نرمال و طبیعی محسوب می‌شود. در ۲سال اول زندگی کودک، نباید مکیدن انگشت یا پستانک را یک موضوع خطرناک یا یک عادت مضر بپنداریم. در صورت وجود عادت در سن کم، باید به والدین توصیه شود که به صورت دوره‌ای نوع و شدت عادت را زیر نظر گیرند. اگر کودک به تدریج در فعالیت مکیدن کاهش نشان دهد، محتمل است که عادت بدون دخالت حذف شود.
آیا عادت مکیدن بر فک و استخوان کودک تاثیر منفی می گذارد؟
تغییرات در فک کودک به دنبال مکیدن انگشت موقتی هستند. اگر عادت در سن ۳ تا ۴ سالگی قطع شود، احتمال این که اثرات طولانی مدتی باقی بماند اندک است. درصورتی که عادت ادامه داشت یا افزایش یافت و تغییرات مضر دندانی و اسکلتی بعد از ۴ سالگی دیده شد، اقدامات اصلاحی برای اجتناب از مشکلات نامطلوب فکی لازم است. ۱۰ تا ۱۵ درصد کودکان تا سن ۶ تا ۷ سالگی درجاتی از مکیدن انگشت را دارند که دامنه‌ی از مکیدن اتفاقی در زمان خواب تا عادت مکیدن واضح پایدار دارد. تقریباً همه‌ی صاحب نظران بیان می‌کنند که ادامه‌ی عادت مکیدن مداوم انگشت به دوره‌ی ۶ سالگی و رویش دندان های دائمی جلویی، باعث ایجاد اختلالات فکی و دندانی می‌شود.
مکیدن انگشت در کودکان زیر ۴ سال
درصورتی که این فرض را بپذیریم که عادت مکیدن انگشت معمولاً تا ۴ سالگی متوقف می‌شود، و اینکه اثرات آن بر روابط فکی و دندانی احتمالاً دائمی نیست، پس مداخله مستقیم در این بازه سنی مورد تردید است. همچنین سطح درک کودک همکاری کودک را با هر گونه مداخله‌ای پیچیده می‌کند. پس معمولا درمانی در این گروه سنی پیشنهاد نمی شود.
مکیدن انگشت در بازه سنی ۴ تا ۶ سال
اقدامات روان شناسی و سیستم پاداش، ممکن است در برخی کودکان به توقف عادت مکیدن انگشت در این گروه سنی کمک کند. در گفت و گو با کودک، دندانپزشک درمورد مشکل و اثر آن بر روی دندان‌ها صحبت می‌کند. از کودک خواسته می‌شود که هر نوبت مکیدن انگشت را روزانه ثبت کند و روند پیشرفت خود در توقف عادت را گزارش کند. کاهش در تعداد دفعاتی که کودک عادت خود را انجام می‌دهد، بیانگر پیشرفت است و نشان می‌دهد که کودک به احتمال زیاد عادت را قطع می‌کند. یک رویکرد مثبت شامل همکاری پدر و مادر است که اغلب در مورد عادت اضطراب زیادی دارند. این اضطراب ممکن است باعث آزار یا تنبیه کودک شود، که اغلب تنش بیشتری ایجاد می‌کند و حتی ممکن است باعث تشدید عادت شود. پدر و مادر باید موافقت کنند که عادت را نادیده بگیرند و برای دستیابی به نتیجه‌ی موفق‌تر به کودک تذکر ندهند. یک سیستم پاداش‌دهی زمان بندی شده، می تواند کمک کننده باشد. برای هر روزی که کودک از عادت مکیدن غعیرتغذیه‌ای پرهیز کند، یک ستاره بر روی تقویم گذاشته می‌شود.
مکیدن انگشت در بازه سنی بزرگتر از ۶ سال
درصورتی که عادت مکیدن انگشت بعد از ۶ سالگی ادامه پیدا کند، باید از پلاک هایی برای ترک عادت اسفاده کرد. این پلاک ها طوری طراحی می شوند که از ورود انگشت شست به دهان جلوگیری می کنند و مسیر ورود انگشت را می بندند. این پلاک ها به دندان های عقبی کودک متصل می شوند و قابل خارج کردن توسط کودک نیستند. معمولا یک ماه پساز استفاده از این نوع پلاک ها، عادت ترک می شود.
در تیم دندانپزشکی نیل، پلاک های ترک عادت مکیدن انگشت شست، طراحی و ساخته می شوند. این درمان توسط متخصص دندانپزشکی کودکان، دکتر خشایار سنجری انجام می شود. این پلاک ها بسیار موثر هستند و ترک عادت مکیدن انگشت حتی در مقاومترین کودکان را انجام می دهند.
